skip to navigation
skip to content

The Athens Dialogues - An International Conference on Culture and Civilization


Εκδηλώσεις

Σταµάτης Κριµιζής. Ο Δρ. Σταµάτιος Κριµιζής πήρε το πτυχίο του στη Φυσική από το Πανεπιστήµιο της Μινεσότα (1961), το Master (1963) και το Διδακτορικό του (1965) στη Φυσική από το Πανεπιστήµιο της Αϊόβα, όπου και υπηρέτησε ως καθηγητής. Το 1968 µετακινήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρµοσµένης Φυσικής του Πανεπιστηµίου Johns Hopkins, έγινε Επιστηµονικός Διευθυντής το 1980, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήµατος το 1991 και Επίτιµος Διευθυντής το 2004. Πέρα από τις διοικητικές του δραστηριότητες, είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστηµικές αποστολές της NASA, συµπεριλαµβανοµένων και των Voyagers 1 και 2 στους εξωτερικούς πλανήτες, τη Διαστρική Αποστολή Voyager, και την αποστολή του Cassini-Huygens στον Κρόνο και στον Τιτάνα. Έχει σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα που έχουν ταξιδέψει και στους οκτώ πλανήτες, καθώς επίσης και την αποστολή New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) που τώρα κατευθύνεται προς τον Πλούτωνα. Έχει δηµοσιεύσει περισσότερες από 530 εργασίες σε επιστηµονικά περιοδικά και βιβλία σχετικά µε την φυσική του Ηλίου, το µεσοαστρικό χώρο, τις πλανητικές µαγνητόσφαιρες και την ηλιόσφαιρα. Έχει λάβει δύο φορές το βραβείο NASA Exceptional Scientific Achievement, είναι εταίρος της American Physical Society, της American Geophysical Union, της American Association for the Advancement of Science και του American Institute of Aeronautics and Astronautics. Έχει λάβει το βραβείο COSPAR’s Space Science για το 2002, το Basic Sciences Award of the International Academy of Astronautics όπου προεδρεύει του Board of Trustees for Basic Sciences, και το χρυσό µετάλλιο τo 2011 του CEAS (Council of European Aerospace Societies). Εκλέχθηκε µέλος της Ακαδηµίας Αθηνών το 2004 όπου διευθύνει το Γραφείο Έρευνας της Επιστήµης του Διαστήµατος, υπηρέτησε από το 2006 έως το 2010 ως αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο συµβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισµού Διαστήµατος (ESA), και ανέλαβε καθήκοντα ως Πρόεδρος του Εθνικού Συµβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) τον Σεπτέµβριο του 2010.

Εύη Σαχίνη. Η Εύη Σαχίνη είναι Δρ. Χηµικός Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από το 1997 είναι Προϊσταµένη του Τµήµατος Στρατηγικής και Ανάπτυξης του Εθνικού Κέντρου Τεκµηρίωσης (ΕΚΤ), µε ευθύνη τον σχεδιασµό και τον συντονισµό της υλοποίησης µεγάλου αριθµού εθνικών και ευρωπαϊκών έργων που συµβάλλουν στη διαµόρφωση της ερευνητικής ηλεκτρονικής υποδοµής επιστηµονικού περιεχοµένου, δεδοµένων και υπηρεσιών που αναπτύσσει το ΕΚΤ. Είναι µέλος του Γενικού Συµβουλίου Βιβλιοθηκών, Γενικών Αρχείων του Κράτους και Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης, καθώς και µέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας. Διαθέτει πλούσιο συγγραφικό έργο και σηµαντική παρουσία ως εµπειρογνώµων και Εθνική Εκπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για θέµατα έρευνας & καινοτοµίας, ψηφιακών βιβλιοθηκών, αξιοποίησης ερευνητικών αποτελεσµάτων, ανοικτής πρόσβασης στα επιστηµονικά αποτελέσµατα και πολιτιστικά δεδοµένα και ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας.

Charlotte Roueché. Tο έργο της Charlotte Roueché επικεντρώνεται στην ιστορία και τα κείµενα της Ύστερης Αρχαιότητας και του Βυζαντίου. Επί σειρά ετών έχει µελετήσει επιγραφές της Ρωµαϊκής και Υστερορωµαϊκής δηµοσιεύοντας παράλληλα τα αποτελέσµατα της έρευνάς της ηλεκτρονικά: Aphrodisias in Late Antiquity: The Late Roman and Byzantine Inscriptions, revised second edition, 2004, @ http://insaph.kcl.ac.uk/ala2004>; Joyce Reynolds, Charlotte Roueché, Gabriel Bodard, Inscriptions of Aphrodisias (2007), @ http://insaph.kcl.ac.uk/iaph2007>; Inscriptions of Roman Tripolitania, by J. M. Reynolds and J. B. Ward-Perkins, enhanced electronic reissue by Gabriel Bodard and Charlotte Roueché (2009) @ http://irt.kcl.ac.uk/irt2009/. Επί του παρόντος εργάζεται για τη δηµοσίευση των επιγραφών της ρωµαϊκής Κυρηναϊκής. Επιπλέον µελετά µεσοβυζαντινά κείµενα και διερευνά τις δυνατότητες των ψηφιακών µέσων για σκοπούς ανάλυσης και δηµοσίευσης. http://www.ancientwisdoms.ac.uk. Σε όλο της το έργο οι νέες τεχνολογίες επικουρούν και απαιτούν συνεργατικές δοµές για τη διάδοση της νέας κουλτούρας στις ανθρωπιστικές σπουδές.

Γιώργος Μητακίδης. Γεννηµένος στην Θεσσαλονίκη το 1945, ο Γιώργος Μητακίδης έλαβε το διδακτορικό του δίπλωµα στην Μαθηµατική Λογική από το Πανεπιστήµιο Cornell το 1971. Ακολούθησε ακαδηµαϊκή καριέρα στις ΗΠΑ, στο MIT, στο Cornell και στο Πανεπιστήµιο του Rochester έως το 1978, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα αφού εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα Μαθηµατικής Λογικής του Πανεπιστηµίου Πατρών. Από το 1984 έχει αναλάβει διάφορες αρµοδιότητες σε ευρωπαικούς οργανισµούς µε ευθύνη για την ανάπτυξη πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης και διεθνούς συνεργασίας. Ίδρυσε και διηύθυνε το πρόγραµµα για τη βασική έρευνα και τις διεθνείς επιστηµονικές σχέσεις στις ψηφιακές τεχνολογίες στην ευρωπαϊκή επιτροπή από το 1988 έως το 1993. Διετέλεσε διευθυντής του προγράµµατος ESPRIT (European Strategic Program in Information Technologies) από το 1993 µέχρι την ολοκλήρωσή του το 1998 και, εν συνεχεία, του προγράµµατος IST (Information Society Technologies,1998-2002). Έχει συµβάλλει στην ίδρυση Διεθνών Οργανισµών (συµπεριλαµβανοµένου του World Wide Web Consortium το 1993) και είναι αντεπιστέλλον µέλος διαφόρων Εθνικών Ακαδηµιών. Τώρα είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήµιο Πατρών, Πρόεδρος του Digital Enlightenment Forum, Πρόεδρος του Επιστηµονικού Συµβουλίου του Ινστιτούτου Τεχνολογιών Πληροφορικής και σύµβουλος πολλών διεθνών οργανισµών. Τα τρέχοντα ενδιαφέροντα του περιλαµβάνουν την αναδυόµενη επιστήµη του διαδικτύου (Web Science) και την προώθηση του ‘Ψηφιακού Διαφωτισµού’.

Donna Kurtz. H Donna Kurtz γεννήθηκε στο Cincinnati, όπου έλαβε και το πτυχίο της (Πανεπιστήµιο του Cincinnati) ενώ πραγµατοποίησε µεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήµια του Yale και της Οξφόρδης. Δηµιούργησε και διηύθυνε το αρχείο Beazley, το οποίο και µεταµόρφωσε από προσωπικό αρχείο σε ένα από τα πλέον σηµαντικά διεθνή αρχεία για τη µελέτη της κλασικής ελληνικής τέχνης (www.beazley.ox.ac.uk). Έχει προωθήσει και ενισχύσει τη διεπιστηµονική συνεργασία µεταξύ των κλάδων των ανθρωπιστικών σπουδών και της ψηφιακής τεχνολογίας και σήµερα είναι ερευνήτρια στο Oxford e-Research Centre (www.oerc.ox.ac.uk), όπου αναπτύσσει το www.clarosnet.org µε ανοιχτού τύπου δεδοµένα και στοιχεία από τον κόσµο της Τέχνης. Μέσω του Κοινωφελούς Ιδρύµατος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης πραγµατοποιήθηκε η διασύνδεση του CLAROS µε το Εθνικό Κέντρο Τεκµηρίωσης του Εθνικού Ιδρύµατος Ερευνών.

Στυλιανός Χατζηπανάγος. O Δρ. Στυλιανός Χατζηπανάγος είναι επικεφαλής του e-Learning στο King’s Learning Institute. Εργάζεται στο King’s College του Λονδίνου από το 2003. Είναι πτυχιούχος Φυσικής και κάτοχος δύο Masters στη Διδακτική των Επιστηµών και στην Πληροφορική (Τεχνητή Νοηµοσύνη). Η διδακτορική του έρευνα συνίστατο στο σχεδιασµό και την αξιολόγηση διαδραστικών περιβαλλόντων µάθησης. Επιπροσθέτως, συµβάλλει στην προετοιµασία και παράδοση προγραµµάτων ακαδηµαϊκής πρακτικής. Είναι Fellow του Κέντρου Εκπαίδευσης από Απόσταση του Πανεπιστηµίου του Λονδίνου και Fellow του Κέντρου Υποστήριξης Ανοιχτών Εκπαιδευτικών Πηγών στο Ανοικτό Πανεπιστήµιο στο Ηνωµένο Βασίλειο (2010-2012). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι: διαµορφωτική αξιολόγηση, αξιολόγηση µε την υποστήριξη της τεχνολογίας, επικοινωνία και συλλογική εργασία µε την υποστήριξη υπολογιστών, ανοικτές εκπαιδευτικές πηγές, κοινωνικά µέσα και κοινωνικά εκπαιδευτικά δίκτυα. Έχει εκδώσει βιβλία και ειδικά τεύχη επιστηµονικών περιοδικών µε θέµα τα κοινωνικά µέσα και την αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Διετέλεσε υπεύθυνος ευρωπαϊκών και βρετανικών ερευνητικών προγραµµάτων και µέλος ερευνητικών οµάδων. Τα προγράµµατα στα οποία συµµετέχει το 2012/2013 αφορούν στον ψηφιακό γραµµατισµό και τον ψηφιακό αποκλεισµό, στις ανοικτές εκπαιδευτικές πηγές και στην αξιολόγηση µε τη στήριξη της τεχνολογίας.

Yves Jeanneret. Ο Yves Jeanneret είναι καθηγητής στο Πανεπιστήµιο Paris Sorbonne, CELSA. Η έρευνά του επικεντρώνεται κυρίως στον τοµέα της διάχυσης της πληροφορίας και της κοινωνικής κατασκευής των πολιτιστικών αγαθών και αξιών. Ειδικεύεται σε ζητήµατα που αφορούν τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα σύγχρονα µέσα επικοινωνίας καθώς και στην επιστήµη της επικοινωνίας εν γένει. Έχει εκδώσει τα έργα Écrire la science, PUF, 1994, Y a-t-il (vraiment) des technologies de l’information, Septentrion, 2000 και Penser la trivialité : la vie triviale des êtres culturels, Hermès, 2008. Είναι συντάκτης του γαλλικού περιοδικού Communication et langages.

Θανάσης Χατζηλάκος. Καθηγητής Πληροφοριακών Συστηµάτων, Ανοικτό Πανεπιστήµιο Κύπρου, ακαδηµαϊκός Υπεύθυνος Προγράµµατος Πληροφοριακά και Επικοινωνιακά Συστήµατα, µέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Σπούδασε Πληροφορική στο Harvard (1971-76) και το Πανεπιστήµιο Πατρών (1984-86) και Θεολογία στο ΕΑΠ (2011). Δίδαξε στο Πανεπιστήµιο Πατρών, Θεσσαλίας και το ΕΑΠ όπου ήταν Κοσµήτορας της ΣΘΕΤ. Ερευνητής από το 1986 και µέλος του ΔΣ (1992-2006) στο ε.α. ΙΤΥ. Σχεδίασε και διηύθυνε το πρόγραµµα ‘Οδύσσεια’ για την αξιοποίηση των ΤΠΕ στη ελληνική εκπαίδευση. Ερευνητικά ενδιαφέροντα: εκπαιδευτική τεχνολογία, πληροφοριακά συστήµατα µεγάλης κλίµακας, σχεδίαση λογισµικού και βάσεων δεδοµένων. Δηµοσιεύσεις: περί τα 80 άρθρα σε σχεδίαση βάσεων δεδοµένων, πολυµέσα, χωρικές εφαρµογές, εκπαιδευτική τεχνολογία. Έχει διευθύνει µεγάλα διεθνή ερευνητικά και αναπτυξιακά έργα πληροφορικής µε ευρωπαϊκή χρηµατοδότηση. Εµπειρογνώµων και εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Γ.Δ. Εκπαίδευση και Πολιτισµός της Ε.Ε. και του Συµβουλίου της Ευρώπης. Κάνει ορειβασία και τρέχει σε µαραθώνιο.

Δηµήτρης Γκούσκος. Ο Δηµήτρης Γκούσκος (gouscos@media.uoa.gr), γεννηµένος το 1968, είναι επίκουρος καθηγητής στο Τµήµα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστηµίου Αθηνών, και µέλος του Εργαστηρίου Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, όπου συµβάλλει στον συντονισµό των ερευνητικών οµάδων Ψηφιακά Μέσα για Μάθηση και Ψηφιακά Μέσα για Συµµετοχή. Είναι πτυχιούχος (1990) και διδάκτορας (1998) του Τµήµατος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών Πανεπιστηµίου Αθηνών. Έχει συντονίσει οµάδες εργασίας για την πλατφόρµα Οργάνωση 2.0, για τη χαρτογράφηση αυτο-οργανωµένων δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, τη δράση Μάθηση 2.0 για συλλογικά ψηφιακά µέσα στην εκπαίδευση, την πλατφόρµα ψηφιακής αφήγησης Μηλιά (Euromedia Seal of Approval 2011) και το ψηφιακό παιχνίδι µάθησης Μαγικό Φίλτρο (Comenius Edumedia Medal 2009) και έχει συµβάλλει ως Πρόεδρος Προγράµµατος στο 5th European Conference on Games-Based Learning. Συνεισφέρει ως Αρχισυντάκτης του επιστηµονικού περιοδικού International Journal of Electronic Governance και υπήρξε µέλος της οµάδας ανάπτυξης της ηλεκτρονικής δηµόσιας υπηρεσίας TAXISnet (eEurope Good Practice Label 2001). Έχει συνεπιµεληθεί πρακτικά δύο διεθνών επιστηµονικών συνεδρίων και έχει δηµοσιεύσει σε συλλογικούς τόµους, περιοδικά και συνέδρια µε διαδικασία κρίσης περισσότερες από 60 ερευνητικές εργασίες µε περισσότερες από 300 ετεροαναφορές. Έχει διοργανώσει αριθµό επιστηµονικών εκδηλώσεων και συµβάλλει ως κριτής σε διεθνή συνέδρια και περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαµβάνουν εφαρµογές της ψηφιακής επικοινωνίας στην ανοικτή διακυβέρνηση, τα συµµετοχικά µέσα, τη διαδραστική αφήγηση και την παιγνιώδη µάθηση.
πλήρες βιογραφικό σηµείωµα : http://www.media.uoa.gr/~gouscos

Peter Meineck. Ο Peter Meineck εξειδικεύεται στην αναπαράσταση, την πρόσληψη και την ιστορία του αρχαίου δράµατος. Αυτή την περίοδο συµµετέχει σε ένα έργο σχετικό µε τη γνωσιακή θεωρία και το αρχαίο δράµα. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήµιο του Πρίνστον και στο Πανεπιστήµιο της Νότιας Καρολίνας. Γεννήθηκε στο Λονδίνο όµως αυτή την περίοδο ζει στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε στο τµήµα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών στο University College London (UCL) και στο τµήµα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήµιο του Nottingham. Έχει ασχοληθεί επαγγελµατικά µε το θέατρο τόσο στο Λονδίνο όσο και στη Νέα Υόρκη. Το 1991 ίδρυσε το βραβευµένο Aquila Theatre (www.aquilatheatre.com) µε στόχο την παρουσίαση πρωτοπόρων παραγωγών αρχαίου δράµατος και έκτοτε έχει ανεβάσει 56 παραγωγές ως παραγωγός ή/και σκηνοθέτης, έχει γράψει, µεταφράσει ή διασκευάσει 23 έργα και έχει σχεδιάσει τον φωτισµό για 43 έργα στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, την Ολλανδία, τη Γερµανία, την Ελλάδα, τη Σκωτία, τον Καναδά, τις Βερµούδες και της ΗΠΑ σε ποικίλους χώρους όπως το Carnegie Hall, το αρχαίο Στάδιο των Δελφών, το Κέντρο Λίνκολν και ο Λευκός Οίκος. Επίσης έχει σχεδιάσει το εκπαιδευτικό πρόγραµµα του Aquila Theatre στην Frederick Douglass Academy στο Χάρλεµ και τα υπόλοιπα εκπαιδευτικά προγράµµατα του Aquila Theatre.

Μίλτος Μανέτας. Ο Μίλτος Μανέτας είναι Έλληνας εικαστικός, καλλιτέχνης και διευθυντής του τοµέα Νέων Μέσων στο Μουσείο Σύγχρονης τέχνης MACRO της Ρώµης. Ζωγράφος αλλά και πρωτοπόρος πειραµατιστής της σύγχρονης τέχνης µε ρηξικέλευθες καλλιτεχνικές προτάσεις, εµπνέεται από τους ανοιχτούς ορίζοντες που προσφέρει η τεχνολογία. Ο Μίλτος Μανέτας είναι ιδρυτής τοu καλλιτεχνικού κινήµατος NEEN και πρωτοπόρος του Machinima. Αντιλαµβανόµενος το διαδίκτυο όχι ως µέσο, αλλά ως χώρο, ο Μίλτος Μανέτας προχώρησε στον ορισµό των ιστοσελίδων ως των πιο ριζοσπαστικών και σηµαντικών αντικειµένων τέχνης που γίνονται σήµερα, δηµιουργώντας έργα τέχνης εµπνευσµένα από video games και το διαδίκτυο.

Ιωάννα Παπαδοπούλου. Η Δρ. Ιωάννα Παπαδοπούλου είναι Eu Fellow του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστήµιου του Harvard. Είναι µέλος της Διοικούσας Επιτροπής και του Ακαδηµαϊκού Συµβουλίου του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Harvard στην Ελλάδα. Είναι επίσης ερευνήτρια στο Université Libre de Brussels στην οµάδα εργασίας για την Αρχαία Φιλοσοφία και υπεύθυνη για το Séminaire Interdisciplinaire de Recherche et d’Encadrement. Το 1992 ολοκλήρωσε την εκπόνηση της διδακτορικής της διατριβής στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι), υπό την επίβλεψη της Nicole Loraux. Έχει δηµοσιεύσει µονογραφία για την Οδύσσεια (Le Chant de Pénélope, Paris, Belin, 1994) καθώς και άρθρα σχετικά µε τη φιλολογία, τη φιλοσοφία και την ποίηση. Έχει αναλάβει τη συνεπιµέλεια των πρακτικών του συνεδρίου Derveni Papyrus που πραγµατοποιήθηκε στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστηµίου του Harvard στην Washington το 2008 (ψηφιακή έκδοση, 2011).